دانستنیهای بیماری تیروئید چشمی
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۵۴۲۷۰
اگر با علائم و نشانه های شایع مانند چشم درد، قرمزی، تورم یا تغییر در ظاهر چشم مواجه هستید، مراجعه به چشم پزشک و انجام آزمایش های لازم برای بررسی احتمال بیماری تیروئید چشمی بهترین گزینه است. ناطقان: اگر اخیرا به بیماری گریوز مبتلا شده اید - یک بیماری خودایمنی که به پرکاری تیروئید منجر می شود - ممکن است به شرایطی به نام بیماری تیروئید چشمی نیز مبتلا شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از "اوریدی هلث"، به گفته انجمن تیروئید آمریکا، علائم چشمی به طور معمول طی شش ماه پس از ظهور بیماری گریوز آغاز می شوند. این مشکلات می توانند دیرتر نیز شکل بگیرند اما به ندرت چنین اتفاقی رخ می دهد.
بیماری تیروئید چشمی چیست؟
بیماری تیروئید چشمی به واسطه التهاب در بافت های اطراف چشم، به طور معمول در افراد مبتلا به بیماری گریوز شکل می گیرد.
بیماری گریوز زمانی رخ می دهد که بدن حمله ای علیه خود را آغاز می کند. پادتن ها به تیروئید - غده ای پروانه ای شکل که در گردن قرار دارد - و گاهی اوقات سلول های پشت چشم حمله می کنند که می تواند در نهایت به بیماری تیروئید چشمی منجر شود.
همان گونه که پادتن ها به سلول های چشم به نام فیبروبلاست های اوربیتال حمله می کنند، آنها مواد التهابی به نام سیتوکین ها را ترشح می کنند. این شرایط موجب درد، تورم و قرمزی در چشم ها می شود.
کارشناسان بر این باورند که فیبروبلاست های اوربیتال اساسا به سلول های چربی یا عضلانی تبدیل شوند. در نتیجه، بدن چربی اضافه پشت و اطراف چشم تولید می کند که چشم را به سمت بیرون هل داده و موجب بیرون زدگی چشم می شود. امکان بزرگ شدن عضلات کنترل کننده حرکت چشم و بروز دوبینی نیز وجود دارد.
با پیشرفت بیماری تیروئید چشمی، این روند می تواند در نهایت عصب بینایی را فشرده کرده و بینایی فرد را در معرض خطر قرار بگیرد، از این رو، تشخیص و درمان آن در کوتاهترین زمان ممکن اهمیت دارد.
تشخیص و کنترل بیماری تیروئید چشمی چگونه صورت می گیرد؟
بیماری تیروئید چشمی اغلب پس از ابتلا به بیماری گریوز تشخیص داده می شود.
اگر علائم پرکاری تیروئید مانند عدم تحمل گرما، مشکلات خواب، ضربان قلب سریع، اسهال، کاهش وزن ناخواسته، یا تحریک پذیری را تجربه می کنید، پزشک شما انجام آزمایش تیروئید را مد نظر قرار خواهد داد.
بخاطر داشته باشید که بیماری گریوز تنها یکی از دلایل پرکاری تیروئید است. در صورت تشخیص بیماری گریوز، معاینه چشم باید توسط یک چشم پزشک انجام شود که می تواند هرگونه مشکل در حال رشد را بررسی کند.
در موارد کمتر شایع، افراد پیش از ابتلا به ناهنجاری های تیروئید به مشکلات چشم مبتلا می شوند. بیماری چشم ممکن است حتی زمانی که تیروئید بیش از حد فعال نیست نیز شکل بگیرد که شرایط را هرچه بیشتر پیچیده می کند.
اگر با علائم و نشانه های شایع مانند چشم درد، قرمزی، تورم یا تغییر در ظاهر چشم مواجه هستید، مراجعه به چشم پزشک و انجام آزمایش های لازم برای بررسی احتمال بیماری تیروئید چشمی بهترین گزینه است.
برای تشخیص بیماری، چشم پزشک می تواند علائم را بررسی کرده و چشم را معاینه کند. همچنین، برای بررسی شرایط عصب بینایی ممکن است اسکن توموگرافی کامپیوتری یا سیتی اسکن پشنهاد شود.
روش های درمان بیماری تیروئید چشمی چه هستند؟
گزینه های درمان مختلفی برای بیماری تیروئید چشمی وجود دارند. در صورت ابتلا به این بیماری، مراجعه به یک متخصص غدد برای کنترل شرایط غده تیروئید فوق العاده مهم است. این نخستین گام مهم است.
روش های درمانی برای رسیدگی به علائم مرتبط با چشم به مرحله ای که بیماری تیروئید چشمی در آن قرار دارد، بستگی خواهد داشت.
- سلنیوم نقش مهمی در عملکرد تیروئید ایفا می کند. پژوهشی که در سال 2014 در نشریه Clinical Endocrinology منتشر شد، نشان داد افراد مبتلا به بیماری تیروئید چشمی در مقایسه با آنهایی که تنها به بیماری گریوز بدون مشکلات چشم مبتلا بودند از سطوح کمتر سلنیوم در بدن خود برخوردار بودند. مصرف این مکمل آنتی اکسیدانی ممکن است پیشرفت بیماری تیروئید چشمی در افراد مبتلا به اشکال خفیف تا متوسط این بیماری را کاهش دهد. پزشک ممکن است مصرف مواد غذایی سرشار از سلنیوم مانند آجیل برزیلی را نیز توصیه کند.
- اشک های مصنوعی می توانند به تسکین قرمزی و خشکی چشم کمک کنند.
- عینک های آفتابی با عدسی تیره می توانند آثار حساسیت به نور را کاهش دهند.
- منشورها می توانند به رفع دوبینی کمک می کنند.
- استروئیدها می توانند التهاب، تورم و پف را کاهش دهند.
- پرتودرمانی می تواند بافت موجود در حفره چشم را تخریب کرده اما ابهاماتی درباره اثربخشی آن برای بیماری تیروئید چشمی وجود دارند.
- عمل جراحی می تواند موقعیت چشم و پلک را اصلاح کند.
- تزریق چشمی می تواند به پیشگیری از التهاب و کاهش پروپتوز (بیرون زدگی چشم) کمک کند.
روش درمان مناسب برای شما به شدت بیماری بستگی خواهد داشت و پزشک سابقه پزشکی شما را نیز مد نظر قرار خواهد داد.
گاهی اوقات، بیماری تیروئید چشمی خودبخود و بدون درمانی خاص فروکش می کند، از این رو، پزشک برای برخی افراد رویکرد نظارت و انتظار را در پیش خواهد گرفت. اما اگر علائم بیماری تیروئید چشمی در کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کنند، پزشک ممکن است استفاده از اشک های مصنوعی را پیشنهاد دهد.
در مواردی که فرد بیرون زدگی چشم یا تغییرات در بینایی را تجربه می کند، از ویژگی های مرحله پیشرفتهتر بیماری هستند، ممکن است عمل جراحی یا تزریق در چشم مد نظر قرار بگیرد. منبع: عصر ایران برچسب ها: دانستنی ها ، بیماری ، تیروئید چشمی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: دانستنی ها بیماری تیروئید چشمی بیماری تیروئید چشمی بیماری گریوز چشم پزشک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۵۴۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر ۱۰ روز یک پزشک خودکشی میکند
به گزارش تابناک ، اخبار خودکشی پزشکان این روزها بیش از هر زمان دیگری رسانهای میشود. فاصله زمانی بین این خودکشیها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکاندهندهای به جا خواهد ماند.
تجارت نیوز نوشت:تنها ۴۷ روز از آغاز سال گذشته و طبق آمارهای رسمی پنج پزشک خودکشی کردهاند. سوال اساسی اینجاست که عوامل پیدایش چنین اتفاقات تلخی آن هم در حوزهای که با جان انسانها سروکار دارد چطور باید بررسی شود.
بیتوجهی وزارت بهداشت و درمان به این اخبار و واکنش نشان ندادن وزیر بهداشت و دیگر مسئولان این حوزه چه پیغامی به همراه دارد؟ چرا نباید این مساله به صورت اورژانسی بررسی شود؟ چرا در تمام این مدت هیچکدام از مسئولان حوزه بهداشت و درمان هیچ واکنشی به انتشار این اخبار نشان ندادهاند؟
نکته مهم دیگر رخ دادن این اتفاق در بین پزشکانی است که عموماً مشغول گذران طرح خود در مناطق دورافتاده هستند. از طرف دیگر مسائل مالی به خدمت گرفتن این پزشکان با مبالغ ناچیز در بیمارستانهای دولتی و فشار کاری که به دلیل حضور نداشتن پزشکان متخصص به این قشر وارد میشود همه و همه دست به دست هم میدهند تا این پزشکان جوان را به جای اینکه در مسیر ترقی و پیشرفت قرار دهند به مرگ خودخواسته تشویق کنند.
سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است
سیدحسن هاشمی، وزیر پیشین بهداشت و درمان، سکوت وزارت بهداشت دراینباره را مایه شرمساری خواند و در گفتوگویی اعلام کرد: «وظیفه وزیر بهداشت و سایر همکاران اوست که این مسائل را با کمک جامعهشناسان، روانشناسان و دیگر صاحبنظران بررسی کنند و هرچه سریعتر راهکاری برای جلوگیری از این اتفاق شوکآور پیدا کنند.»
خودکشی هر انسانی مایه تاسف است
در این شرایط حتی نمایندگان مجلس هم از اظهارنظر مستقیم دراینباره اجتناب میکنند. همایون سامهیح نجفآبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، دراینباره به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه این دست مشکلات در بین قشرهای مختلف وجود دارد و خودکشی هر انسانی مایه تاسف و تاثر است.»
او در پاسخ به این سوال که چرا مجلس دراینباره توضیحی از وزیر بهداشت و درمان نمیخواهد میگوید: «مجلس در حال رصد کردن این موضوعات است. متاسفانه هر اظهارنظری که شتابزده باشد موجب بروز حاشیه میشود و به همین خاطر شخصاً نمیتوانم دراینباره نظری بدهم.»
سامهیح ادامه میدهد: «مسائلی از این دست باید ریشهیابی و بررسی شوند. متاسفانه آمار این اتفاقات رو به افزایش است و باید برای رفع آن چارهای اندیشیده شود. مساله اینجاست که سیاستهای کلی باید به سمتی برود که از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.»
این نماینده مجلس درباره این موضوع که چرا وزیر بهداشت در سخنرانیهای خود هیچ اشارهای به مشکلات و کمبودهای این حوزه نمیکند توضیح میدهد: «متاسفانه این مساله در بین اکثر وزرا باب شده و همه بیشتر از آنکه به قبول مشکلات موجود و رفع آن بپردازند در حال ارائه دستاوردهایی هستند که شاید خیلی هم درست و دقیق نباشند.»
هیچ آمار رسمیای درباره خودکشی پزشکان وجود ندارد
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه هیچ آمار رسمیای در مورد خودکشی پزشکان منتشر نمیشود. این اتفاق در سالهای گذشته هم رخ میداده اما حالا به مدد فضای مجازی خبرها خیلی زود دست به دست میشوند؛ اما مساله اینجاست که بعضی از این اتفاقات اصلاً در فضای مجازی هم منتشر نمیشوند و به همین دلیل نمیتوانیم با اطمینان خاطر درباره آمارهای موجود اظهارنظر کنیم.»
او اضافه میکند: «بیتوجهی وزارت بهداشت به وضعیت پزشکان جوان و رزیدنتها به یک رویه تبدیل شده و در این بین اعتراض این قشر هم کاری از پیش نبرده و حالا دیگر برخی از این افراد با اینکه سالها تلاش و تحصیل کردهاند به نقطهای می رسند که مرگ را بر ادامه زندگی ترجیح میدهند.»
مشکلات معیشتی و بیحرمتی، عامل اصلی خودکشی پزشکان است
شریفیمقدم ادامه میدهد: «دو عامل مهم در بروز چنین اتفاقات تلخی دخیل است: یکی مشکلات و مسائل معیشتی و دیگری بیحرمتی به این پزشکان از سوی رؤسای بیمارستانها، همراه بیماران و... فشار کاری به اندازهای زیاد هست که این افراد را از پا دربیاورد اما وقتی عوامل بیرونی هم به فرد فشار میآورند چنین اقدامات شوکآوری نیز رخ میدهد.»
عوامل بروز خودکشی در پزشکان از زبان خودشان
طی روزهای گذشته بسیاری از پزشکان نیز دراینباره دستبهقلم شدند و مساله حذف دوره طرح پزشکان و پیراپزشکان، اصلاح نظام آموزش پزشکی و بهکارگیری ارزان پزشکان در دوران دانشجویی، رزیدنتی و دوره طرح به علت تعهداتی که از آنان هنگام قبولی گرفته میشود، مطرح شد، مسالهای که تقریباً برای همه دانشآموختگان دانشگاههای علوم پزشکی از جمله پرستاران و پیراپزشکان هم مطرح است.
دوری از خانواده، جدایی زوجین برای متاهلها، در این دوران سخت و پراسترس، مشکلات مالی، نداشتن حق کار در جای دیگر و برخوردهای نهچندان محترمانه کادر آموزشی و درمانی در برخی بیمارستانها و... نشاندهنده ابعاد گسترده این مساله است که کار را به افسردگی و خودکشی جوانان نخبه کشور رسانده است.